شناسایی مؤلفه های نظام آموزش عالی کشاورزی پایدار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه تهران

2 استاد دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران

3 عضو هیات علمی دانشگاه تهران

چکیده

عمق اقدام‌های ناپایدار در کشورها باعث شده در حوزه اقتصادی، اجتماعی و زیست-محیطی با بحران‌ها و چالش‌های اساسی مواجه شویم. با تغییر پارادایم توسعه از توسعه اقتصادی به توسعه پایدار کارکرد نظام آموزش عالی نیز دچار تحول اساسی گردید. نظام آموزش عالی کشاورزی به دلیل ارتباط با بخش روستایی و کشاورزی کشور که بسیاری از مشکلات پایداری در آن بخش اتفاق افتاده است از اهمیت خاصی در توسعه پایدار کشور برخوردار است. بنابراین می‌بایست مولفه‌ها و کارکردهای خود را متناسب با این مهم تغییر دهد. در این خصوص مدل‌های مختلف ارئه شده توسط پژوهشگران داخلی و خارجی مورد بررسی قرار گرفت اما بسیار از مولفه‌های ارائه شده متناسب با وضعیت دانشکده‌های کشاورزی و شرایط بومی کشور نیست. بنابراین این پژوهش با هدف شناسایی مولفه‌های یک نظام آموزش عالی کشاورزی پایدار با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته و به روش نمونه‌‌گیری هدفمند و با معیار اشباع نظری با 32 نفر از صاحب نظران و تحلیل آنها به روش تحلیل محتوای کیفی با کمک نرم افزار مکس کیودا انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که مولفه‌های نظام آموزش عالی کشاورزی پایدار را می‌توان در هفت بعد توانمند سازی و ظرفیت سازی پایداری، برونرسانی پایداری، تحقیقات پایداری، آموزش پایداری، حکمرانی و ساختار نهادی پایدار و ارزیابی و گزارش دهی پایداری قابل طبقه بندی هستند.

کلیدواژه‌ها