پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات و به دنبال آن دیجیتالی شدن مراودات و ارتباطات، تمامی ابعاد زندگی بشر را فرا گرفته است. به‌گونه ای که بدون این فناوری‌های ارتباطی روند زندگی روزمره غیرممکن و یا به سختی خواهد گذشت. بخش تولیدات دامی و لبنی که از نیازهای ضروری روزمره افراد جامعه می‌باشد نیز از این قائده مستثنا نبوده و روز به‌روز بر گستردگی و قابلیت استفاده از فناوری‌های دیجیتالی در آن بیشتر و بیشتر خواهد شد. از این‌رو در پژوهش توصیفی پیمایشی حاضر سعی شد به واکاوی تاثیر مولفه‌های توانمندی دیجیتالی مدیران کسب و کارهای دامپروری بر هوشمندسازی کسب و کارهای آنان پرداخته شود. جامعه مورد مطالعه واحدهای پرورش گاوشیری(صنعتی و سنتی) سطح شهرستان کرمانشاه بودند که تعداد 152 نفر از آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای با انتساب متناسب مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. روایی و پایایی پرسشنامه از طریق پانل متخصصان و آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها از نرم افزار آماری SPSS18 و Amos جهت پردازش داده‌های دریافتی استفاده شد. بر اساس یافته‌ها با اطمینان 95 درصد بین صلاحیت فنی با عامل قانونی، اقتصادی و روانشناسی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هم چنین بر اساس نتایج، بین هوشمندسازی کسب و کار با عامل اقتصادی و صلاحیت فنی در سطح 95 درصد ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. در پایان پیشنهادهای کاربردی برای مسئولان و برنامه ریزان ارائه شد.
)