چکیده رهبران تحولآفرین، تواناییهای شخصی را به کار می گیرند تا به ارتقاء آرمانهای دیگران پرداخته و افراد و سازمان را به نقطه بالاتری از عملکرد کارآفرینانه هدایت کنند. پژوهش حاضر، به بررسی نقش رهبری تحولآفرین بر گرایش کارآفرینانه افراد سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان در سال1392 پرداخت. جامعه آماری تحقیق شامل226 نفر کارشناس سازمان بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و با روش نمونهگیری تصادفی ساده تعداد 140 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوری دادهها براساس دو پرسشنامه استاندارد سبک رهبریMLQ و گرایش کارآفرینانه Dess and Lumpkin (2005) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 20 انجام پذیرفت. یافتههای پژوهش بیانگر این است که، میزان به کارگیری رهبری تحولآفرین در سازمان جهاد کشاورزی و وضعیت جهاد کشاورزی استان اصفهان از حیث میزان رهبری تحولآفرین بیشتر از سطح متوسط و میزان گرایش کارآفرینانه کارشناسان مورد مطالعه پایین تر از سطح متوسط بود. نتایج پژوهش ثأثیر مثبت و معنادار، رهبری تحولآفرین بر گرایش کارآفرینانه را نشان داد. برابر نتایج به دستآمده، بعد « نفوذ آرمانی» از قدرت پیشبینی کنندگی بیشتری درتعیین میزان گرایش کارآفرینانه کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی برخوردار بوده است.
حاجی هاشمی, زهرا, سعدی, حشمت اله, & موحدی, رضا. (1395). نقش رهبری تحولآفرین بر گرایش کار-آفرینانه افراد سازمان (مطالعه موردی: سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان). تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 47(3), 707-718. doi: 10.22059/ijaedr.2016.60251
MLA
زهرا حاجی هاشمی; حشمت اله سعدی; رضا موحدی. "نقش رهبری تحولآفرین بر گرایش کار-آفرینانه افراد سازمان (مطالعه موردی: سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان)", تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 47, 3, 1395, 707-718. doi: 10.22059/ijaedr.2016.60251
HARVARD
حاجی هاشمی, زهرا, سعدی, حشمت اله, موحدی, رضا. (1395). 'نقش رهبری تحولآفرین بر گرایش کار-آفرینانه افراد سازمان (مطالعه موردی: سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان)', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 47(3), pp. 707-718. doi: 10.22059/ijaedr.2016.60251
VANCOUVER
حاجی هاشمی, زهرا, سعدی, حشمت اله, موحدی, رضا. نقش رهبری تحولآفرین بر گرایش کار-آفرینانه افراد سازمان (مطالعه موردی: سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان). تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1395; 47(3): 707-718. doi: 10.22059/ijaedr.2016.60251