هدف از مطالعه حاضر اندازه‌گیری و تحلیل اثر هزینه‌های تورمی قیمت مواد غذایی بعد از اجرای سیاست هدفمندسازی یارانه‌ها بر خانوارهای شهری استان سیستان و بلوچستان می‌باشد. برای این منظور سیستم تقاضای تقریباً ایده آل درجه دوم (QUAIDS) برای تمامی گروه‌های خوراکی در سال‌های 1388 و 1390 مورد برازش قرار گرفت و سپس معیار تغییر جبرانی(CV) به عنوان معیاری جهت اندازه‌گیری تغییرات رفاهی مصرف‌کنندگان با استفاده از روش تقریب بسط تیلور و با بهره‌گیری از اطلاعات بدست آمده از سیستم تقاضای QUAIDS، محاسبه گردید. نتایج محاسبات تغییرات جبرانی نشان داد که خانوارهای استان سیستان و بلوچستان به طور میانگین222 ,008,11 ریال از درآمد خویش را به سبب افزایش قیمت مواد غذایی بعد از اجرای فاز نخست هدفمندسازی یارانه‌ها (تا پایان سال 1390) از دست داده‌اند. این مبلغ معادل 73/61 درصد از بودجه‌ی غذایی و 94/19 درصد از کل درآمد آن‌ها است.
قهرمان زاده, محمد , & ضیایی, محمدباقر . (1395). اندازه گیری هزینه های تورمی قیمت مواد غذایی ناشی از اجرای سیاست هدفمندسازی یارانه ها بر خانوارهای شهری استان سیستان و بلوچستان. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 47(3), 619-632. doi: 10.22059/ijaedr.2016.60234
MLA
محمد قهرمان زاده; محمدباقر ضیایی. "اندازه گیری هزینه های تورمی قیمت مواد غذایی ناشی از اجرای سیاست هدفمندسازی یارانه ها بر خانوارهای شهری استان سیستان و بلوچستان", تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 47, 3, 1395, 619-632. doi: 10.22059/ijaedr.2016.60234
HARVARD
قهرمان زاده, محمد, ضیایی, محمدباقر. (1395). 'اندازه گیری هزینه های تورمی قیمت مواد غذایی ناشی از اجرای سیاست هدفمندسازی یارانه ها بر خانوارهای شهری استان سیستان و بلوچستان', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 47(3), pp. 619-632. doi: 10.22059/ijaedr.2016.60234
CHICAGO
محمد قهرمان زاده و محمدباقر ضیایی, "اندازه گیری هزینه های تورمی قیمت مواد غذایی ناشی از اجرای سیاست هدفمندسازی یارانه ها بر خانوارهای شهری استان سیستان و بلوچستان," تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 47 3 (1395): 619-632, doi: 10.22059/ijaedr.2016.60234
VANCOUVER
قهرمان زاده, محمد, ضیایی, محمدباقر. اندازه گیری هزینه های تورمی قیمت مواد غذایی ناشی از اجرای سیاست هدفمندسازی یارانه ها بر خانوارهای شهری استان سیستان و بلوچستان. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1395; 47(3): 619-632. doi: 10.22059/ijaedr.2016.60234
)