شناسایی و اولویت‌بندی گزیدارهای توسعه تشکیلات ترویج تعاون کشور

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

2 دانشیار، دانشکده مدیریت کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

3 استادیار، دانشکده کارآفرینی، دانشگاه تهران

4 معاون آموزشی و پژوهشی موسسه آموزش عالی علمی کاربردی مهارت

چکیده

توسعه تشکیلات ترویج تعاون علاوه بر کمک در پیشبرد روند توسعه و بهبود کارکردهای بخش تعاون می‌تواند در توانمندسازی تعاونگران و موفقیت تعاونی‌ها نیز اهمیت به سزایی داشته باشد. این پژوهش با هدف شناسایی و اولویت‌بندی گزیدارهای توسعه تشکیلات ترویج تعاون کشاورزی در دو مرحله به انجام رسیده است. در مرحله اول تحقیق، با انجام مطالعه دلفی، پنج گزینه و چهار معیار برای توسعه تشکیلات ترویج تعاون شناسایی گردید. پس از ترسیم درخت تصمیم‌گیری، داده‌ها از طریق تکمیل 21 پرسشنامه توسط صاحب‌نظران ترویج و تعاون (کارشناسان و مدیران ارشد ستادی حوزه ترویج و کارآفرینی وزارتخانه و اعضای هیات علمی با سابقه پژوهشی و انتشاراتی در حوزه ترویج تعاون)، بر مبنای مقایسه‌های زوجی، گردآوری شدند. از نرم‌افزار Expert Choice­ برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. گزینه‌ها و معیارهای شناسایی شده برحسب وزن نسبی (نرخ‌های ناسازگاری کمتر از 1/0) اولویت‌بندی گردید. اولویت معیارها عبارت است از: "تناسب با ظرفیت‌ها و شرایط بخش تعاون"، "اثربخشی به لحاظ ارایه خدمات آموزشی و ترویجی به مخاطبان"، "تناسب با ساختار اداری و قوانین و مقررات مربوطه"، "امکان‌پذیری به لحاظ امکانات و منابع وزارت تعاون و رفاه اجتماعی". گزینه‌ها نیز به این ترتیب اولویت‌بندی گردید: (1) شبکه‌سازی نهادی: ساماندهی شبکه ترویج تعاون؛ (2) تشکیلات دولتی توسعه یافته: توسعه ساختار تشکیلاتی در بدنه وزارتخانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ (3) برون سپاری نهادی: توسعه تشکیلاتی غیردولتی در بدنه بخش تعاون با مشارکت اتحادیه‌های تعاون؛ (4) تداوم وضع پیشین: بازسازی تشکیلات مربوط به وزارت تعاون (سابق) و (5) تداوم وضع فعلی: پس از شکل‌گیری وزارتخانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی. همچنین معیارها

کلیدواژه‌ها


  1. Abdollahzadeh, G., Sharifzadeh, A., Hosseininia, G. & Heidari, A. G. (2014). Conceptual Explanation of Structure and Function of Cooperative Extension System. The 5th Congress of Extension and Education in Agricultural. 2-4 September. Zanjan. (In Farsi)
  2. Aghasizadeh, F. & Hosseini, S.M. 2004. Factors Analysis and New Obligations on  Designing Organizational Structure of Agricultural  Extension in Iran. Pajouhesh –va-Sazandegi, 64: 80-93. (In Farsi)
  3. Amini, A. M., Hamedani, Z. & Ramazani, M. (2009). Assessing most important components of inter-organizational aviculture cooperatives companies in Tehran province. Journal of agricultural and natural resources sciences and technology. 12 (43): 295-285. (In Farsi)
  4. Anandajayasekeram P., Puskur R., Sindu W. & Hoekstra D. (2008). Concepts and practices in agricultural extension in developing countries: A source book. IFPRI (International Food Policy Research Institute), Washington, DC, USA, and ILRI (International Livestock Research Institute), Nairobi, Kenya. 275 pp.
  5. Axin, G. H. (1988). Guideline to extension alternative approach. Translated by Esmaiel Shabazi. Agricultural Extension organization Press. Tehran. (In Farsi)
  6. Baharoum, M. A. H. (2004). Malaysian cooperative movement. Quarterly Journal of Hamyar, 24.
  7. Blackburn, D. (2000). Foundations and activities revolution in agricultural extension. Translated by Farajollah Hosseini. Islamic Azad University Press. Tehran. (In Farsi)
  8.  Blum A., Roling, N. & Engel, P.G.H. (1990). Effective management of Agricultural Knowledge Systems (AKS): An analytical approach. Quarterly Journal of International Agriculture 29(1):27–37.
  9. Christopolis, I., Farrington, J.  & Kidd, A. (2000). The Neufchatel Initiative 2000: Extension, Poverty, and Vulnerability-A Contribution by DFID and SIDA: Inception Report. (Mimeo)
  10. COPAC. (2006). Cooperative Policy and Legislation. ILO.
  11. Diananeda, O. G. (2006). Effect of free market on seed export to Srilanka. Quarterly Journal of Hamyar, 31: 33-42.
  12. Douri, M. (2003). Canadian cooperative movement: major problems, priority and future vision. Quarterly Journal of Hamyar, 17&18: 42-59.
  13. Ebrahim, M. S. (2009). Can an Islamic model of housing finance cooperative elevate the economic status of the underprivileged? Journal of Economic Behavior & Organization 72 (2009) 864–883.

14.Fazelnia, G. (2008). Framework of Optimal Planning Model of Cooperative Extension in Rural Areas of Semnan Province. Journal of Rural & Development, 10 (4): 67-86. (In Farsi)

15.Ghorbani, M., Darijani, A., Hassanpour, E. Khaledi, M. & Torshizi, M. (2009). Feasibility of Setting up Cooperative Advisory Centers for Producers, Cooperatives in Khorasan-e-Razvi Province. TAAVON, 20 (206-207): 21-45. (In Farsi)

  1. Haras, W. U. (2005a). Current trend of consumption cooperative in Bangladesh. Quarterly Journal of Hamyar, 26: 21-34.
  2. Haras, W. U. (2005b). Current trend of consumption cooperative in India. Quarterly Journal of Hamyar, 27: 52-64.
  3. Haras, W. U. (2005c). Current trend of consumption cooperative in Indonesia. Quarterly Journal of Hamyar, 27: 45-51.
  4. Haras, W. U. (2006a). Current trend of consumption cooperative in Asia (Myanmar). Quarterly Journal of Hamyar, 31: 72-79.
  5. Haras, W. U. (2006b). Current trend of consumption cooperative in Asia (Mongolia). Quarterly Journal of Hamyar, 31: 27-40.

21. Heidary, A., Hosseini, S. M. & Shahbazi, E. (2006). Comparison of Various Characteristics of Extension Workers in former Ministries of Jihad –e- Sazandeghi and Agriculture. Iranian Agricultural Extension and Education Journal, 2 (2): 17-29. (In Farsi)

  1. Hezarjaribi, J. (2010). Identifying factor affecting cooperative success (case study of Qom cooperative). Social development and welfare planning, 23 (43): 81-63. (In Farsi)

23.Hologaleh, S. (2004). Development and reform policy of cooperative regulation in Srilanka. Quarterly Journal of Hamyar, 23: 19-27.

24.Hosseini, S.M. & Sharifzadeh, A. (2008). Scenarios for Reforming Agriculture Extension: Searching for a New Paradigm. Karaj, Markez Nashre-e-Keshvarzi, 623P. (In Farsi)

  1. Johnson, T. (1999). Cooperative human in Raifazen. Proceeding of today’s cooperative companies. Tehran. (In Farsi)
  2. Kerig, J. J. (2000). Commercial success and democratic trend of cooperative in Sweden. Proceeding of today’s cooperative companies. Tehran. (In Farsi)
  3. Lian, R. (2007). Current trend of cooperative in Asia (Singapore). Quarterly Journal of Hamyar, 35.
  4. Lionberger, H. F. & Govin, P, H. (1995). Transform technology from researcher to farmers. Translated by Mohmmed Chizari. Trabiat Modares University Press. Tehran. (In Farsi)
  5. MCDB (Malaysian Cooperative Development Bureau). (2002). Problems to fund cooperative growth. Quarterly Journal of Hamyar, 24: 11-22. 
  6. Mianganbayar, V. 1997. In; Haras, W. U. (2006b). Current trend of consumption cooperative in Asia (Mongolia). Quarterly Journal of Hamyar, 31: 63-69. (In Farsi)
  7. Naxwast, S. (2004). Regulation reform policy in Thailand. Quarterly Journal of Hamyar, 23: 75-78.
  8. Nazemi, Sh., Fiazai, M. & Nouri, A. 2010. Study on dimension and impacts of governmental support to production cooperatives (case of Khorasan-Razavi province). Evolution management researches, 1 (2): 152-132. (In Farsi)

33.Nganwa, P.,  Lyne, M. & Ferrer, S. (2010). What will South Africa's new Cooperatives Act do for small producers? An analysis of three case studies in KwaZulu-Natal, Agrekon: Agricultural Economics Research, Policy and Practice in Southern Africa, 49 (1): 39-55

34.Pezeshki-Rad, G., Biglari, N. & Zamani-Miandashti, N. (2011). Empowering agricultural production cooperatives: a nationwide survey of definitions and strategies in Iran, Human Resource Development International, 14 (5): 633-641.

  1. Research Office. (1997). Cooperatives in the world: introducing cooperatives in other countries. Deputy of research, education and extension, ministry of Cooperative. Tehran. (In Farsi)

36.Ruccio, D.F. (2011). Cooperatives, Surplus, and the Social, Rethinking Marxism: A Journal of Economics, Culture & Society, 23(3): 334-340(In Farsi)

  1. Saaty. T. L. (1990); Decision Making For Leaders, RWS Publications, USA.
  2. Sabagh-Kermani, M. & Agheli, L. 2002. Necessity of enhancing cooperative in third economy sector. Human Sciences Modares, 8 (2): 148-127. (In Farsi)
  3. SCDB (Srilanka Cooperative Development Bureaus). (2002). Current trend of cooperative in Asia (Srilanka). Quarterly Journal of Hamyar, 35: 81-89. 

40.Shaban Ali Fami, H. (2008). Fundamentals of Agricultural Extension and Education. Peyam-e-Nour University Publication, 373P. (In Farsi)

41.Shabanali Fami, H., Kalantri, K. & Asadi, A. (2009). New Debates on Agricultural Extension and Education. Tehran: Khoshbin Publisher. 350p. (In Farsi)

  1. Shabanali Fami, H., Chobchian, S., Rahimzadeh, M. & Rasouli, F. (2006). Identifying and analyzing success components of women cooperative companies in Iran. Journal of Women studies, 4 (2): 41-53. (In Farsi)
  2. Sharifzadeh, A. (2011). Theoretical foundation and conceptual pattern building of grouping entrepreneurship approach to facilitate collective entrepreneurship in cooperative sector. Socio-economic information, 283. (In Farsi)

Singh, B. (2003). Reorganizing cooperatives supporting services. Quarterly Journal of Hamyar, 17&18: 71-82.