تحقیقات یکی از سیاست‌های مهم دولت‌ها و راهبردی مناسب برای افزایش تولید و عرضة محصولات کشاورزی است. در این پژوهش، افزون بر ارزیابی اقتصادی تحقیقات کشاورزی و تعیین بازده تحقیقات موجود، سطح بهینة مخارج تحقیقات در تحقیقات کشاورزی تعیین و ارزیابی شد؛ بنابراین با رویکردی تلفیقی از تحلیل پیش و پس از اجرای سیاست تحقیقات با استفاده از الگوی بهینه‌یابی برنامه‌ریزی ریاضی به تعیین و ارزیابی سطح بهینة مخارج تحقیقات کشاوری ایران در سالهای 1346-1386 پرداخته شده است. برآورد مخارج تحقیقات بهینه نشان می‌دهد که به طور متوسط بودجة تحقیقات بهینه نسبت به بودجة تحقیقات موجود برای این دوره 5/23 درصد و عرضة بهینه 4/14 درصد از عرضة موجود بیشتر است. نتایج نشان می‌دهد که میزان بازده داخلی برای تحقیقات موجود 12/29 درصد است. این در حالی است که وضعیت مخارج تحقیقات اضافی نسبت به مخارج تحقیقات موجود 35/38 درصد است.
حسینی, سید صفدر و شهبازی, حبیب . (1393). تعیین میزان بهینه مخارج تحقیقات کشاورزی ایران. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 45(1), 23-40. doi: 10.22059/ijaedr.2014.51575
MLA
حسینی, سید صفدر , و شهبازی, حبیب . "تعیین میزان بهینه مخارج تحقیقات کشاورزی ایران", تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 45, 1, 1393, 23-40. doi: 10.22059/ijaedr.2014.51575
HARVARD
حسینی, سید صفدر, شهبازی, حبیب. (1393). 'تعیین میزان بهینه مخارج تحقیقات کشاورزی ایران', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 45(1), pp. 23-40. doi: 10.22059/ijaedr.2014.51575
CHICAGO
سید صفدر حسینی و حبیب شهبازی, "تعیین میزان بهینه مخارج تحقیقات کشاورزی ایران," تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 45 1 (1393): 23-40, doi: 10.22059/ijaedr.2014.51575
VANCOUVER
حسینی, سید صفدر, شهبازی, حبیب. تعیین میزان بهینه مخارج تحقیقات کشاورزی ایران. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1393; 45(1): 23-40. doi: 10.22059/ijaedr.2014.51575
)