از میان سرمایهگذاری در بخشهای مختلف اقتصادی، سرمایهگذاری در بخش کشاورزی از اهمیت و جایگاه خاصی برخوردار است. سرمایهگذاری در بخش کشاورزی علاوه بر رشد تولید و اشتغال در این بخش ، با توجه به ارتباطات پیشین و پسین با سایر فعالیت‌های اقتصادی، به رشد تولید و اشتغال در دیگر بخش‌ها نیز کمک میکند. از آنجا که سرمایهگذاری بلافاصله بازده خود را نشان نمیدهد و مدت زمانی طول میکشد تا آثار اصلی خود را آشکار کند، در این مقاله به دنبال شناسایی رفتار سرمایهگذاری در بخش کشاورزی طی دورۀ زمانی بازدهی آن هستیم. در این تحقیق با روش تأخیری آلمون به شناسایی بازده کوتاه‌مدت، میانمدت و بلندمدت سرمایهگذاری بخش کشاورزی، با تخمین آثار سرمایهگذاری بر ارزش افزودۀ این بخش می‌پردازیم. نتایج نشان میدهد که بازده سرمایهگذاری در بخش کشاورزی از یک تابع درجه دوم تبعیت میکند؛ به طوری که بازده آنی منفی بوده، سپس روند افزایشی می‌یابد و پس از سال چهارم، که به طور متوسط بیشترین بازدهی در این سال رخ میدهد، بازده روند کاهشی به خود میگیرد و این روند نزولی تا سال ششم ادامه پیدا میکند و به طور متوسط بازده هر ریال سرمایهگذاری بخش کشاورزی طی این دورۀ زمانی بیش از 12 ریال است. همچنین به طور متوسط میزان بازده سرمایهگذاری بخش کشاورزی از میزان بازده کل کشور و بخش غیرنفتی بیشتر است.
مهرگان, نادر, & فرجی, ابراهیم. (1392). تخمین دورۀ زمانی بازده سرمایه گذاری بخش کشاورزی ایران. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 44(3), 513-521. doi: 10.22059/ijaedr.2013.50237
MLA
نادر مهرگان; ابراهیم فرجی. "تخمین دورۀ زمانی بازده سرمایه گذاری بخش کشاورزی ایران", تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 44, 3, 1392, 513-521. doi: 10.22059/ijaedr.2013.50237
HARVARD
مهرگان, نادر, فرجی, ابراهیم. (1392). 'تخمین دورۀ زمانی بازده سرمایه گذاری بخش کشاورزی ایران', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 44(3), pp. 513-521. doi: 10.22059/ijaedr.2013.50237
VANCOUVER
مهرگان, نادر, فرجی, ابراهیم. تخمین دورۀ زمانی بازده سرمایه گذاری بخش کشاورزی ایران. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1392; 44(3): 513-521. doi: 10.22059/ijaedr.2013.50237
)