در این تحقیق، از فرایند تحلیل سلسلهمراتبی برای اولویتبندی گزیدارها و معیارهای تلفیق آموزش کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی بهره گرفته شدهاست. بدین منظور در ابتدا با توجه به معیارها و نیز گزیدارهای شناساییشده یک درخت تصمیمگیری سهسطحی ترسیم شد. دادههای مورد نیازاز طریق تکمیل 27 پرسشنامه از سوی نمونهای برگزیده از اعضای هیئت علمی با تجربه در خصوص کارآفرینی و آموزش عالی کشاورزی بر مبنای مقایسههای زوجی گردآوری و از نرمافزار Expert Choice برای تحلیل دادههای گردآوریشده استفاده شد. گزیدارهای شناساییشده بر حسب میانگین وزنی احرازشده به ترتیب زیر اولویتبندی شدند: 1. ارائة خدمات آموزشی و مشاورهای فوق برنامه در زمینة کارآفرینی و کسبوکار برای دانشجویان2. راهاندازی رشتة کارآفرینی و مدیریت کسبوکارهای کشاورزی در مقطع کارشناسی ارشد در دانشکده کشاورزی 3. تشکیل گروه آموزشی بین رشتهای کارآفرینی و کسبوکارهای کشاورزی در دانشکدة کشاورزی 4. ارائة درس کارآفرینی و توسعة کسبوکار با ارزش حداقل سه واحد بهصورت الزامی برای همة رشتهها 5. ارائة درس مبانی کارآفرینی به ارزش 1 یا 2 واحد بهصورت الزامی برای برخی رشتهها و اختیاری برای برخی رشتههای دیگر. میانگین وزنی این گزیدارها به ترتیب زیر بهدست آمدهاست: 274/0، 204/0، 196/0، 182/0 و 145/0 . سرانجام، با تشریح پنج گزیدار شناساییشده برای تلفیق آموزش کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی سازوکارهایی برای گسترش آموزش کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی ارائه شدهاست.
شریفزاده, ابوالقاسم, عبداللهزاده, غلامحسین. (1392). تحلیل سلسلهمراتبی گزیدارهای آموزش کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 44(1), 95-107. doi: 10.22059/ijaedr.2013.36071
MLA
ابوالقاسم شریفزاده; غلامحسین عبداللهزاده. "تحلیل سلسلهمراتبی گزیدارهای آموزش کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی". تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 44, 1, 1392, 95-107. doi: 10.22059/ijaedr.2013.36071
HARVARD
شریفزاده, ابوالقاسم, عبداللهزاده, غلامحسین. (1392). 'تحلیل سلسلهمراتبی گزیدارهای آموزش کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 44(1), pp. 95-107. doi: 10.22059/ijaedr.2013.36071
VANCOUVER
شریفزاده, ابوالقاسم, عبداللهزاده, غلامحسین. تحلیل سلسلهمراتبی گزیدارهای آموزش کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1392; 44(1): 95-107. doi: 10.22059/ijaedr.2013.36071