در این مطالعه تغییرات ترجیحات خانوارهای ایرانی در مورد گوشت قرمز و گوشت مرغ در دوره زمانی 85-1353 مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا یک الگوی برنامه‌ریزی خطی در چارچوب الگوی پیشنهادی Sakong و Hayes (1992) تدوین و تغییر در ترجیحات به صورت مقادیر تغییر در مصرف سرانه برای این دو نوع گوشت در طول سال‌های مورد مطالعه اندازه گیری شده است. نتایج نشان داد که مقادیر مصرف سرانه برای برخی از سال‌ها در دوره مطالعه تغییراتی داشته است که قابل توجیه توسط تغیرات قیمت‌های نسبی نیست. اما از آنجا که تغییرات در ترجیحات نیز مداوم نیست نمی‌توان نتیجه گرفت که تغییرات دایمی در ترجیحات مصرف کنندگان ایرانی رخ داده باشد. بر اساس نتایج بدست آمده، تغییر در ترجیحات برای گوشت مرغ در تمام طول دوره مثبت، ولی برای گوشت قرمز هم مثبت و هم منفی بوده است. مقدار تجمعی تغییرات ذائقه برای گوشت مرغ و گوشت قرمز در کل دوره به ترتیب 3/3 و 3/5 کیلوگرم بوده است.
سلامی, حبیب الله, & تهامی پور, مرتضی. (1391). بررسی تغییرات ترجیحات مصرف کنندگان برای گوشت قرمز و گوشت مرغ در ایران (کاربرد آزمون ناپارامتریک). تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 43(2), 157-164. doi: 10.22059/ijaedr.2012.30462
MLA
حبیب الله سلامی; مرتضی تهامی پور. "بررسی تغییرات ترجیحات مصرف کنندگان برای گوشت قرمز و گوشت مرغ در ایران (کاربرد آزمون ناپارامتریک)", تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 43, 2, 1391, 157-164. doi: 10.22059/ijaedr.2012.30462
HARVARD
سلامی, حبیب الله, تهامی پور, مرتضی. (1391). 'بررسی تغییرات ترجیحات مصرف کنندگان برای گوشت قرمز و گوشت مرغ در ایران (کاربرد آزمون ناپارامتریک)', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 43(2), pp. 157-164. doi: 10.22059/ijaedr.2012.30462
VANCOUVER
سلامی, حبیب الله, تهامی پور, مرتضی. بررسی تغییرات ترجیحات مصرف کنندگان برای گوشت قرمز و گوشت مرغ در ایران (کاربرد آزمون ناپارامتریک). تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1391; 43(2): 157-164. doi: 10.22059/ijaedr.2012.30462
)
