این تحقیق توصیفی با هدف کلی بررسی صلاحیتهای عمومی مورد نیاز دانشآموختگان کشاورزی از دیدگاه مدیران و مهندسان کشاورزی در استان کرمانشاه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دو گروه مدیران بخش کشاورزی دولتی استان کرمانشاه (130 =N) و مهندسان کشاورزی (اعضای حقوقی سازمان نظام مهندسی کشاورزی استان کرمانشاه) بودند (416 =N). حجم نمونه برای مهندسان کشاورزی 196 نفر تعیین و از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای (برحسب رشته تحصیلی) برای مهندسان کشاورزی و سرشماری برای مدیران بخش کشاورزی بهره گرفته شد. پرسشنامه ابزار اصلی تحقیق بود که روایی آن با استفاده از پانل متخصصان و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ تأیید شد. بر اساس یافتهها مهمترین صلاحیتهای مورد نیاز دانشآموختگان کشاورزی از دیدگاه مدیران به ترتیب
مسئولیتپذیری، جدیت و استقامت در کار و اخلاق حرفهای و مهم ترین صلاحیتهای مورد نیاز از دیدگاه مهندسان، مسئولیت پذیری، اعتماد به نفس، جدیت و استقامت در کار میباشند. بین وضعیت مطلوب و وضعیت موجود صلاحیتهای دانش آموختگان کشاورزی اختلاف معنیداری وجود داشت. بر اساس تحلیل عاملی میتوان اساسی ترین صلاحیت های مورد نیاز دانشآموختگان کشارزوی را به صلاحیتهای اخلاق حرفهای، اطلاعاتی، سازمانی، کارگروهی و ارتباطاتی تقسیم کرد.
علی بیگی, امیرحسین, & بارانی, شهرزاد. (1391). بررسی صلاحیتهای عمومی مورد نیاز دانشآموختگان کشاورزی از دیدگاه مدیران بخش کشاورزی دولتی و مهندسان کشاورزی عضو نظام مهندسی استان کرمانشاه. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 43(1), 99-111. doi: 10.22059/ijaedr.2012.30449
MLA
امیرحسین علی بیگی; شهرزاد بارانی. "بررسی صلاحیتهای عمومی مورد نیاز دانشآموختگان کشاورزی از دیدگاه مدیران بخش کشاورزی دولتی و مهندسان کشاورزی عضو نظام مهندسی استان کرمانشاه", تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 43, 1, 1391, 99-111. doi: 10.22059/ijaedr.2012.30449
HARVARD
علی بیگی, امیرحسین, بارانی, شهرزاد. (1391). 'بررسی صلاحیتهای عمومی مورد نیاز دانشآموختگان کشاورزی از دیدگاه مدیران بخش کشاورزی دولتی و مهندسان کشاورزی عضو نظام مهندسی استان کرمانشاه', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 43(1), pp. 99-111. doi: 10.22059/ijaedr.2012.30449
VANCOUVER
علی بیگی, امیرحسین, بارانی, شهرزاد. بررسی صلاحیتهای عمومی مورد نیاز دانشآموختگان کشاورزی از دیدگاه مدیران بخش کشاورزی دولتی و مهندسان کشاورزی عضو نظام مهندسی استان کرمانشاه. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1391; 43(1): 99-111. doi: 10.22059/ijaedr.2012.30449