تحلیل نگرش دانشجویان کشاورزی نسبت به یادگیری گروهی در دانشگاه رازی کرمانشاه

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

2 دانشیار دانشکده کشاورزی و عضو مرکز پژوهشی مطالعات اقتصادی- اجتماعی دانشگاه رازی

3 استادیار دانشکده کشاورزی و عضو مرکز پژوهشی مطالعات اقتصادی - اجتماعی دانشگاه رازی

4 کارشناس ارشد ترویج و آموزش کشاورزی

چکیده

این تحقیق به روش توصیفی- همبستگی با هدف کلی بررسی نگرش دانشجویان کشاورزی نسبت به یادگیری گروهی و عوامل مؤثر بر آن انجام شد. جامعه آماری تحقیق دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه بودند (793N=) که تعداد 196 نفر از آنان بر اساس جدول بارتلت با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بود که برای سنجش پایایی و روایی آن، به ترتیب ازضریب آلفای کرونباخ (84/0>?> 77/0) و پانل متخصصان استفاده شد. بر اساس یافته‌ها، نگرش دانشجویان کشاورزی نسبت به یادگیری گروهی مثبت می‌باشد. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که متغیرهای توانایی کار گروهی، جنسیت و نوع سیستم آموزشی(شبانه/روزانه) بر نگرش آنان نسبت به یادگیری گروهی تأثیر معناداری دارند و در کل 26 درصد از تغییرات متغیر نگرش نسبت به یادگیری گروهی را تبیین می‌کنند.

کلیدواژه‌ها