بررسی سازوکارهای توسعه سرمایه اجتماعی در نظام آموزش عالی کشاورزی ایران

نویسندگان

1 دانش آموخته دکتری دانشگاه تهران و عضو هیات علمی گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشگاه رازی کرمانشاه

2 دانشیار دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران

3 استاد دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران

4 عضو هیات علمی گروه رفاه اجتماعی (دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی)

چکیده

ظهور اقتصاد مبتنی بر توانایی و الزامات اجتماعی- اقتصادی و حرکت در جهت جامعه دانش محور طلب می‌کند تا مفاهیم نظری دیگری از جمله سرمایه اجتماعی، برای تحلیل شکل گیری مهارتهای پایه و توسعه این مهارتها در نظام آموزش عالی مورد توجه قرار گیرد. در این مقاله به بررسی سازوکارهای توسعه سرمایه اجتماعی در نظام آموزش عالی ( کشاورزی ) ایران پرداخته شده و جامعه آماری مورد مطالعه آن 177 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی رشته های علوم کشاورزی در پنج دانشگاه؛ تهران، رازی کرمانشاه، لرستان، شیراز و کرمان می باشند که با استفاده از طیف لیکرت به بررسی سازوکارهای طراحی شده در راستای توسعه سرمایه اجتماعی در آموزش عالی ( کشاورزی ) پرداخته اند. نتایج تحلیل عاملی طیف طراحی شده تحقیق نشان دهنده تبیین 6 مولفه از مولفه های سرمایه اجتماعی ( مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، آگاهی و شناخت، امنیت اجتماعی، سرمایه فرهنگی و انسجام اجتماعی ) با درصد تبیین 37/74 واریانس کل می باشد. نتیجه مذکور حاکی از قابلیت پیگیری و تلاش در جهت اجرایی نمودن سازوکارهای طراحی شده به منظور توسعه سرمایه اجتماعی در آموزش عالی ( کشاورزی ) و ارایه مهارتهای اجتماعی مورد نیاز به دانش آموختگان دارد.

کلیدواژه‌ها