شرکت‌های تعاونی زنان به عنوان محیطی اجتماعی، زمینه‌ای را فراهم می‌سازد تا زنان بیرون از خانه و در متن جامعه خود به مشارکت در امور بپردازند و حتی در سطوح عالی در متن تصمیم‌گیری‌های جامعه قرار گیرند و به نوعی باعث توانمند شدن اعضای خود در ابعاد مختلف نظیر اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و روانی شود. این پژوهش برای بررسی نقش تعاونی‌های زنان روستایی در توانمندسازی اعضا، بصورت کیفی - کمی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش 400 نفر از اعضای تعاونی زنان تفیهان استان فارس می‌باشد. بخش کیفی پژوهش با استفاده از روش عکاسی و تحلیل انتقادی و مصاحبه و بخش کمی توسط پرسشنامه اجرا شد. روایی صوری پرسشنامه توسط اساتید مجرب تأیید شد و آلفای کرونباخ مربوط به متغیرهای اصلی پرسشنامه از 81/0 تا 94/0 بود. یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد که توانمندی روانی و اقتصادی بیش از همه صورت پذیرفته است و توانمندی اجتماعی–فرهنگی و خانوادگی رتبه‌های بعدی را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین،نتایج نشان دهنده این موضوع بود که اعضا در سطح متوسطی از توانمندی قرار دارند. اما با توجه به اینکه تعاونی مورد نظر دو روستا را تحت پوشش خود قرار داده است، باید ساز و کارهایی تعیین شود تا به نیازهای هر دو روستا توجه لازم صورت گیرد.
عطائی, پوریا, & زمانی میاندشتی, ناصر. (1391). نقش تعاونی‌های زنان روستایی در توانمندسازی اعضا. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 42-2(3), 433-444. doi: 10.22059/ijaedr.2012.24816
MLA
پوریا عطائی; ناصر زمانی میاندشتی. "نقش تعاونی‌های زنان روستایی در توانمندسازی اعضا", تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 42-2, 3, 1391, 433-444. doi: 10.22059/ijaedr.2012.24816
HARVARD
عطائی, پوریا, زمانی میاندشتی, ناصر. (1391). 'نقش تعاونی‌های زنان روستایی در توانمندسازی اعضا', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 42-2(3), pp. 433-444. doi: 10.22059/ijaedr.2012.24816
VANCOUVER
عطائی, پوریا, زمانی میاندشتی, ناصر. نقش تعاونی‌های زنان روستایی در توانمندسازی اعضا. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1391; 42-2(3): 433-444. doi: 10.22059/ijaedr.2012.24816
)
