در پژوهش حاضر به منظور تعیین الگوی تجاری و ارزیابی مسیرهای صادرات کشاورزی ایران، مدل جاذبه تعمیم یافته برای 72 کشور که از عمده‌ترین مقاصد صادراتی ایران به شمار می‌روند در یک تحلیل مقطعی بر اساس داده‌های سال 1384 مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر این، متغیر توضیحی دیگری به مدل اضافه گردید که شاخص برابری تجارت (TCI) نامیده می‌شود. این شاخص می‌تواند ما را در شناخت رقبای تجاری، تعیین میزان اثربخشی جوایز و فاکتورهای جاذبه بر صادرات ایران در ارتباط با این کشورها و نیز کشورهای مکمل صادراتی و عوامل مؤثر بر میزان اثر بخشی این عوامل، یاری رساند. همچنین به کمک این شاخص در میزان اثرپذیری صادرات از جوایز صادراتی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور کشورهای مورد بررسی به دو گروه در حال توسعه و توسعه یافته تقسیم گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که صادرات کشاورزی ایران در هر دو گروه از کشورها بیشتر به سمت کشورهای مکمل صادراتی متمایل می‌باشد و الگوی تجاری ایران از مدل هکشر - اوهلین پیروی می‌کند. همچنین نتایج حاصل از وارد نمودن اثرات تعاملی این شاخص با جوایز، بیان داشت که افزایش جوایز از میزان اثرگذاری این شاخص بر صادرات کشاورزی می‌کاهد. لذا افزایش جوایز امکان تقویت صادرات کشاورزی ایران به کشورهای رقیب صادراتی را نیز فراهم می‌آورد.
پور ابراهیم, فاطمه, & اسماعیلی, عبدالکریم. (1389). ارزیابی صادرات کشاورزی ایران با استفاده از شاخص برابری تجارت. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 41-2(4), 447-454.
MLA
فاطمه پور ابراهیم; عبدالکریم اسماعیلی. "ارزیابی صادرات کشاورزی ایران با استفاده از شاخص برابری تجارت". تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 41-2, 4, 1389, 447-454.
HARVARD
پور ابراهیم, فاطمه, اسماعیلی, عبدالکریم. (1389). 'ارزیابی صادرات کشاورزی ایران با استفاده از شاخص برابری تجارت', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 41-2(4), pp. 447-454.
VANCOUVER
پور ابراهیم, فاطمه, اسماعیلی, عبدالکریم. ارزیابی صادرات کشاورزی ایران با استفاده از شاخص برابری تجارت. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1389; 41-2(4): 447-454.
)
