هدف این تحقیق بررسی پی‌آمدها، موانع و امکان‌سنجی خصوصی‌سازی ترویج می‌باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می‌باشد. کارشناسان استان اصفهان به عنوان جامعه آماری تحقیق انتخاب شدند و با استفاده از نمونه گیری تصادفی 76 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، که در نهایت 69 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روایی ابزار پژوهش از طریق اعضای هیئت علمی گروه توسعه روستایی در دانشگاه صنعتی اصفهان و متخصصان وکارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان به دست آمد. آزمون مقدماتی و اعتبار پرسشنامه از طریق تکمیل 15 پرسش نامه به وسیله کارشناسان ترویج در استان یزد به عمل آمد و ضریب اطمینان آلفای کرونباخ 91/0 محاسبه شد.نتایج نشان می‌دهد که 5/14 درصد از پاسخگویان امکان خصوصی‌سازی را ضعیف و 2/52 درصد از پاسخگویان امکان خصوصی‌سازی را متوسط و 3/33 درصد از پاسخگویان امکان خصوصی‌سازی را قوی بیان کردند. نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان می‌دهد که بین میانگین‌های میزان امکان خصوصی‌سازی ترویج در رابطه با سمت شغلی تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج همبستگی پیرسون نشان می‌دهد که بین تعداد دهستان تحت پوشش کارشناسان و امکان خصوصی‌سازی ترویج رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره گام به گام نشان می‌دهد که، 67 درصداز تغییرات امکان خصوصی‌سازی ترویج از طریق متغیرهای سمت شغلی و تعداد دهستان تحت پوشش تبیین می‌شود.
دین پناه, غلامرضا, خاتون آبادی, سیداحمد, & اسکندری, جمشید. (1388). بررسی پی‌آمدها، موانع و امکان‌سنجی خصوصی‌سازی ترویج
کشاورزی در استان اصفهان از دیدگاه کارشناسان. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 2-40(3), -.
MLA
غلامرضا دین پناه; سیداحمد خاتون آبادی; جمشید اسکندری. "بررسی پی‌آمدها، موانع و امکان‌سنجی خصوصی‌سازی ترویج
کشاورزی در استان اصفهان از دیدگاه کارشناسان". تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 2-40, 3, 1388, -.
HARVARD
دین پناه, غلامرضا, خاتون آبادی, سیداحمد, اسکندری, جمشید. (1388). 'بررسی پی‌آمدها، موانع و امکان‌سنجی خصوصی‌سازی ترویج
کشاورزی در استان اصفهان از دیدگاه کارشناسان', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 2-40(3), pp. -.
VANCOUVER
دین پناه, غلامرضا, خاتون آبادی, سیداحمد, اسکندری, جمشید. بررسی پی‌آمدها، موانع و امکان‌سنجی خصوصی‌سازی ترویج
کشاورزی در استان اصفهان از دیدگاه کارشناسان. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1388; 2-40(3): -.
)
