در این تحقیق با استفاده از روش برنامهریزی خطی که شامل اطلاعات و آمار مربوط به شاخص کلاسیکDRC) ) و سال‌های 84-1383 می باشد، مزیت نسبی ذرت دانه‌ای در ارتباط با محصولات رقیب در الگوی کشت استان خوزستان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از برآورد شاخص‌های مزیت نسبی نشان می دهد که ذرت دانه ای در همه شهرستان های استان خوزستان دارای مزیت نسبی است و در 5/37% از شهرستان‌های این استان، سطح زیر کشت محصول ذرت دانه‌ای در الگوی بهینه کشت، افزایش یافته است. همچنین مقایسه الگوی بهینه کشت حاصل از الگو‌های برنامه‌ریزی‌خطی با رتبه‌بندی محصولات بر اساس شاخص‌های مزیت نسبی نشان می‌دهد محدودیت و میزان دسترسی به منابع، هزینه‌های متغیر تولید نهاده‌‌های قابل تجارت و غیر قابل تجارت و عملکرد منجر به انتقال مزیت نسبی در تولید، از محصولی به محصول دیگر می گردد. فاکتورهایی از قبیل سیاست های حمایتی، تناوب زراعی، محدودیت منابع و نرخ ارز نیز می‌تواند در مزیت نسبی، ترکیب و مقدار بهینه کشت، مؤثر باشند.
عابدی, سمانه, پیکانی, غلامرضا, & حسینی, سید صفدر. (1387). بررسی مزیت نسبی ذرت دانه‌ای در الگوی بهینه کشت در استان خوزستان. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 39(1), -.
MLA
سمانه عابدی; غلامرضا پیکانی; سید صفدر حسینی. "بررسی مزیت نسبی ذرت دانه‌ای در الگوی بهینه کشت در استان خوزستان", تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 39, 1, 1387, -.
HARVARD
عابدی, سمانه, پیکانی, غلامرضا, حسینی, سید صفدر. (1387). 'بررسی مزیت نسبی ذرت دانه‌ای در الگوی بهینه کشت در استان خوزستان', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 39(1), pp. -.
VANCOUVER
عابدی, سمانه, پیکانی, غلامرضا, حسینی, سید صفدر. بررسی مزیت نسبی ذرت دانه‌ای در الگوی بهینه کشت در استان خوزستان. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1387; 39(1): -.
)
