تحلیل انواع کارایی توام با ریسک تولید گندم در منطقه سیستان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه اقتصاد کشاوزی- دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

2 عضو هیات علمی گروه اقتصاد کشاورزی- پژوهشکده کشاورزی- پژوهشگاه زابل - زابل- ایران

10.22059/ijaedr.2022.341903.669143

چکیده

گندم یکی از محصولات مهم زراعی منطقه سیستان می باشد که علاوه بر سطح زیر کشت بالا، نقش بسزایی در اقتصاد این منطقه دارد. بررسی کارآیی این محصول می‌ تواند نقشی به ‏سزا در راستای افزایش تولید آن داشته باشد از این رو در پژوهش حاضر به بررسی انواع کارایی تؤام با ریسک تولید پرداخته شده است. برای تحقق اهداف مذکور، از روش تحلیل مرزی تصادفی (SFA) استفاده گردید. اطلاعات و داده‌های مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه در 3 شهرستان زابل، زهک و هیرمند از 250 بهره‌بردار گندم در سال زراعی 1399- 1398 جمع آوری شد.

نتایج نشان داد در روش تحلیل مرزی تصادفی با در نظر گرفتن 3 نوع کارآیی، شهرستان زهک با مقدار 87 و 47 درصد بیشترین کارآیی فنی و اقتصادی و شهرستان هیرمند با مقدار 58 درصد بیشترین کارایی تخصیصی را داشته اند. نتایج تحلیل ریسک تولید نشان داد که نهاده دفعات آبیاری در هر سه شهرستان مذکور آثار منفی بر ریسک تولید داشته است. نتایج حاصل از تخصیص اقتصادی و تخصیصی نشان می‎دهد که آشنایی کشاورزان با اصول و فنون تولید علمی و نحوه مدیریت صحیح منابع و عوامل تولید در حد قابل قبولی نیست لذا توصیه می شود برگزاری دوره های آموزشی و ترویجی مناسب باعث آشنایی کشاورزان با نحوه استفاده بهینه از عوامل تولید و در نهایت منجر به بهبود کارایی فنی، تخصیصی و اقتصادی گندم کاران خواهد شد. با توجه به اینکه نهاده آب یک نهاده ریسک کاهنده می‏باشد استفاده از فناوری‌های جدید آبرسانی و روش های به زراعی با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه توصیه می شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات