تبیین راهبرد(های) بهینه جهت بهبود جایگاه دامداران سنتی در زنجیره تامین گوشت قرمز (مطالعه موردی: دامنه جتوب غربی زاگرس)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه تهران

2 گروه مدیریت و توسعه کشاورزی،دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

3 استاد گروه مدیریت و توسعه دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

4 گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

چکیده

زنجیره‌های مربوط به تامین گوشت قرمز از جهت اینکه به عنوان یکی از مهمترین مواد مصرفی در سبد خانواده می باشد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این زنجیره از جنبه‌های مختلفی قابل بررسی می باشد که یکی از مهمترین آنها حلقه تولید گوشت قرمز می‎باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر، "ارائه راهبرد(های) بهینه جهت بهبود جایگاه دامداران سنتی دامنه جنوب غربی زاگرس در زنجیره تامین گوشت قرمز" بود. به منظور تحقق هدف کلی پژوهش، از ترکیبی از روش‏های کمی و کیفی بهره گرفته شد. در فاز کمی پژوهش، با استفاده از روش نمونه‏گیری متناسب (طبقه‌ای چندمرحله‌ای)، نسبت به گردآوری اطلاعات از دامداران سنتی گوسفند و بز اقدام شد. در فاز کیفی نیز با استفاده از روش‌های دلفی و SWOT، اطلاعات کیفی عمیق و گسترده از متخصصین زنجیره تامین گوشت قرمز (شامل کارشناسان امور دام جهاد کشاورزی) استخراج گردید. نتایج پزوهش حاکی از آن بود که دامداران سنتی از نظر اقتصادی (27.8 از 100) و اجتماعی (35.5 از 100) در وضعیت بسیار بحرانی قرار داشتند. در پایان، از بین راهبردهای تدوین شده بالاترین جذابیت مربوط به «توسعه دانش‌محوری و تزریق اطلاعات و فناوری جهت افزایش کیفیت و بهره‌وری تولید گوشت قرمز از طریق بکارگیری روش‌های علمی و نوین» و پایین‏ترین جذابیت مربوط به «کاهش ریسک تولید گوشت قرمز از راه گسترش بیمه دام و دامدار با شرایط حمایتی مناسب و منطقی» بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات