تا کنون در مطالعات، کمتر به عوامل موثر بر نیت کشاورزان در راستای توسعه الگوی کشت مبتنی بر منابع آبی پرداخته شده است لذا این مقاله ارتباط بین ویژگیهای 393 کشاورز فعال در دشت جیرفت و درجه تمایل به پذیرششان نسبت به الگوی کشت مبتنی بر منابع آبی بررسی کرده است. کشاورزان در خصوص سطح تمایل به پذیرش الگوی کشت پیشنهادی، خصوصیات دموگرافی، فاکتورهای اقتصادی اجتماعی و ویژگیهای نهادی با استفاده از پرسشنامه با سوالهای باز و بسته در سال زراعی 1399 مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. به منظور دستیابی به اهداف تحقیق مدل لاجیت طبقهای مورد استفاده قرار گرفت که متغیر وابسته تحقیق (تمایل به پذیرش الگوی کشت متناسب با منابع آبی) به صورت رتبهای و در پنج طبقه مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که 62 درصد پاسخگویان تمایل به پذیرششان کمتر از متوسط بوده و تنها 9/7 درصد کشاورزان تمایل به پذیرش خیلی زیادی داشتند. نتایج نشان داد متغیرهای سن، سطح سواد، متوسط درآمد ماهیانه، مالکیت شخصی بر اراضی، دسترسی به اعتبارات و عضویت در نهادهای اجتماعی کشاورزان اثر مثبت و معنیدار بر تمایل به پذیرش کشاورزان داشته است و عدم پرداخت هزینه برای نهاده آب توسط کشاورزان اثر معکوس داشته است.
عادلی ساردوئی, محسن, اسدی, علی, کلانتری, خلیل, براتی, علی اکبر, & خسروی, حسن. (1400). شناسایی عوامل موثر بر سطوح تمایل به پذیرش الگوی کشت متناسب با منابع آبی در بین کشاورزان دشت جیرفت. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, (), -. doi: 10.22059/ijaedr.2021.313636.668974
MLA
محسن عادلی ساردوئی; علی اسدی; خلیل کلانتری; علی اکبر براتی; حسن خسروی. "شناسایی عوامل موثر بر سطوح تمایل به پذیرش الگوی کشت متناسب با منابع آبی در بین کشاورزان دشت جیرفت". تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, , , 1400, -. doi: 10.22059/ijaedr.2021.313636.668974
HARVARD
عادلی ساردوئی, محسن, اسدی, علی, کلانتری, خلیل, براتی, علی اکبر, خسروی, حسن. (1400). 'شناسایی عوامل موثر بر سطوح تمایل به پذیرش الگوی کشت متناسب با منابع آبی در بین کشاورزان دشت جیرفت', تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, (), pp. -. doi: 10.22059/ijaedr.2021.313636.668974
VANCOUVER
عادلی ساردوئی, محسن, اسدی, علی, کلانتری, خلیل, براتی, علی اکبر, خسروی, حسن. شناسایی عوامل موثر بر سطوح تمایل به پذیرش الگوی کشت متناسب با منابع آبی در بین کشاورزان دشت جیرفت. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران, 1400; (): -. doi: 10.22059/ijaedr.2021.313636.668974