تحلیل چالش‏های پیش روی سازمان‏های غیردولتی برای مشارکت در سیاست‌گذاری توسعه کشاورزی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری توسعه کشاورزی، گروه مدیریت و توسعه کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعۀ کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

2 استاد گروه مدیریت و توسعه کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعۀ کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

چکیده

هدف کلی تحقیق حاضر بررسی چالش‏های پیش روی سازمان‏های غیردولتی بخش کشاورزی در سیاست­گذاری توسعه کشاورزی بود. جامعه آماری تحقیق متشکل از کارشناسان حرفه­ای سازمان‏های‏ نظام مهندسی کشاورزی و منابع­طبیعی استانی برابر با 349 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 97 نفر محاسبه گردید که با در نظر گرفتن 15 درصد برای بی‏پاسخ‏ها و یا پاسخ‏های نامطلوب، مقدار آن به 112 نفر افزایش یافت. نمونه­گیری به روش دو مرحله­ای ساده تصادفی انجام شد. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه­ای بود که اعتبار صوری و محتوایی آن، توسط اساتید و متخصصان ذیربط مورد تایید قرار گرفت. برای سنجش میزان پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که به­ترتیب مقادیر به­دست آمده برای بخش مربوط به میزان مشارکت در فرآیند سیاست‌گذاری 92/0 و برای بخش مربوط به چالش‏ها 78/0، حاکی از مناسب بودن ابزار تحقیق بود. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که چالش­های پیش روی سازمان­های غیردولتی در سیاست‌گذاری توسعه کشاورزی در سه عامل "برون سازمانی"، "شکاف ارتباطی" و "درون سازمانی" شناسایی شدند که اهم این چالش‏ها معطوف به عوامل برون سازمانی بوده و بیشتر منحصر به قوانین و مقررات سازمان‏های غیردولتی بود.

کلیدواژه‌ها


  1. Adaryani, L, R. (2014). Investigating the Mechanisms of Improving Agricultural Sector NGOs Role in Agricultural Development Policy-making.MSc  thesis in Rural Development. University College of Agriculture & Natural Resources. University of Tehran. (In Farsi).
  2. Blair, H. (1997). Donors, Democratization and Civil Society: Relating theory to practice. State and Donors, New York, Martins Press.
  3. Effati, M. (1992). NGOs Recognition: A Designing of conceptual effective management model for resources through NGOs Participation. Extension and Public participation bureau, organization of forest and pasture. (In Farsi).
  4. FAO. (1999). FAO’s policy and strategy for collaboration with NGO’s and Civil society organizations. Translated by Balan, A and Almasi, Z. A. Tehran. Research and arrangement programs bureau, vice of extension and exploitation system. (In Farsi)
  5. Hair, J, F., William, C., Black, B. J., Babin, & Rolph E. Anderson. (2010). Multivariate Data Analysis, Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
  6. United Nations Economic and Social Council, (1996). 1996/31 Resolution, E .section: 8.
  7. Mirzaei, Kh. (2011). The Practicalmethod ofEssay. Tehran: Jameh shenasan Publication. (In Farsi)
  8. NED. (2012). The role of Non-Governmental Organizations As a promoter of public policy in Moldova. Policy Association for an Open Society.
  9. Saeedi, A. (2004). Governments and Iranian woman NGOs, (searching for optimized collaboration). Woman Research Journal. 3(3), 58-27. (In Farsi).

10. Saeedi, M. R. (2002). NGOs participation in middle time development program. Cultural research book. No: 6, 129-150. (In Farsi).

Scholte, J. A. (2005). Civil Society and Democratically Accountable Global Governance. ]n :David  Held  and  Mathias  Koenig-Archibugi  (eds). Global  Governance  and  Public Accountability. Oxford: Blackwell