هدف اصلی این مطالعه که به صورت پیمایشی انجام شده، ارزیابی اثرات تعاونیهای تولید کشاورزی در استان همدان است. در حال حاضر حدود 1050 تعاونی تولید کشاورزی در کشور فعالیت دارند که 32 مورد آن در استان همدان تشکیل شدهاند. جامعه آماری تحقیق عبارتند از مجموعه کشاورزانی که در سطح استان عضو تعاونیهای تولید کشاورزی هستند. از این تعداد 148 نفر از طریق نمونهگیری طبقهای به صورت تصادفی انتخاب شده اند. پرسشنامه مهمترین ابزار جمعآوری اطلاعات در تحقیق حاضر است. در کنار پرسشنامه از ابزار مصاحبه، مشاهده و مطالعات اسنادی نیز استفاده شده است. دقت شاخصها و گویهها در پرسشنامه یا روایی صوری توسط متخصصان فن مورد تائید قرار گرفته است. برای بررسی پایایی ابزار تحقیق پرسشنامه در اختیار تعدادی از کشاورزان قرار گرفت و نتایج آن بررسی و آلفای کرونباخ آن محاسبه گردید و رقم 79 درصد به دست آمده که رقم قابل قبولی است. نتایح تحقیق نشان میدهد، علی رغم نیاز زیاد کشاورزان به خدمات مختلف تعاونیهای تولید (میانگین رتبه ای نیاز 5/2 از 3 )، این واحدها عملکرد مناسبی در رفع نیاز کشاورزان ندارند (میانگین رتبهای 89/0 از 3 ). هم چنین، بر اساس نتایج بیشترین عملکرد تعاونیها در حوزه خدمات است. حال آن که بیشترین نیاز مردم در حوزه فعالیتهای آموزشی و ترویجی است. نتایج آزمون ویلکاکسون نشان داد در هیچ موردی بین نیاز زارعان و عملکرد تعاونی رابطه معنیدار وجود ندارد. در ادامه پیشنهاد شده است با توجه به جایگاه تعاون در نظام جمهوری اسلامی باید فرایند شکلگیری و توسعه تعاونیهای تولید کشاورزی مورد بازنگری قرار گیرند.