قیمت مواد غذایی به دلیل نقش حیاتی غذا در تأمین امنیت غذایی، همواره متوجه سیاستگذاران واقع شده است. از طرفی این بخش همانند سایر بخشهای اقتصادی تحت تأثیر سیاستهای کلان اقتصادی قرار میگیرد، از اینرو همواره سعی میشود با استفاده از سیاستهای مختلف پولی و مالی تورم مواد غذایی را کنترل نمایند. هدف از این مطالعه بررسی اثر متغیرهای کلان اقتصادی بر تورم مواد غذایی در ایران می باشد. در واقع این مقاله به دنبال پاسخ به این سوال میباشد که تورم مواد غذایی تحت تأثیر کدامیک از متغیرهای کلان اقتصادی میباشد. برای این منظور از رویکرد جدید به نام مدل تصحیح خطای برداری ساختاری (SVECM) برای دوره زمانی 1357-90 استفاده شده است. نتایج نشان داد در کوتاه مدت شوک تورم مواد غذایی اثر مثبت و معنیدار و ارزش افزوده بخش کشاورزی اثر منفی و معنیدار بر تورم مواد غذایی دارد. در بلندمدت نیز شوک ارزش افزوده بخش کشاورزی دارای اثر منفی و معنیدار و حجم پول داری اثر مثبت و معنیدار بر تورم مواد غذایی میباشند. یعنی در واقع در کوتاه مدت شوک تورم مواد غذایی منجر به افزایش تورم مواد غذایی به میزان 0206/0 میگردد. همچنین افزایش ارزش افزوده بخش کشاورزی منجر به کاهش تورم مواد غذایی در کوتاه مدت به میزان 0186/0 و در بلندمدت به میزان 0149/0 میگردد و افزایش حجم نقدینگی در بلندمدت منجر به افزایش تورم مواد غذایی به میزان 0723/0 میگردد.